भारतीय साहित्य बद्दल माहिती | Indian literature in Marathi | भाग : 14

भारतीय साहित्य बद्दल माहिती | Indian literature Information in Marathi | भारत देशाची ओळख | भारत देशाची संपूर्ण माहिती

Indian literature in Marathi : भारतीय साहित्य हे जगातील सर्वात जुने साहित्य म्हणून सामान्यतः मान्य केले जाते, परंतु पूर्णपणे स्थापित झालेले नाही. भारतात अधिकृतपणे मान्यताप्राप्त 22 भाषा आहेत आणि गेल्या काही वर्षांमध्ये या भाषांमध्ये विविध प्रकारचे साहित्य तयार झाले आहे.

भारतीय साहित्यात मौखिक आणि लेखी दोन्ही प्रकार महत्त्वाचे आहेत. भारतीय संस्कृतीत हिंदू साहित्यिक परंपरांचे वर्चस्व आहे. ज्ञानाचा पवित्र प्रकार असलेल्या वेदांव्यतिरिक्त, हिंदू महाकाव्ये रामायण आणि महाभारत, वास्तुशास्त्र आणि शहर नियोजनातील वास्तुशास्त्र आणि राज्यशास्त्रातील अर्थशास्त्र यासारखे ग्रंथ आहेत.

उपखंडात भक्तीपर हिंदू नाटक, कविता आणि गाणी आहेत. कालिदास (प्रसिद्ध संस्कृत नाटक शकुंतलाचे लेखक) आणि तुलसीदास (ज्याने रामायणावर आधारित एक महाकाव्य हिंदी कविता लिहिली, ज्याला रामचरितमानस म्हणतात) या सर्वोत्कृष्ट ज्ञात आहेत.

आणखी माहिती वाचा :  भारत देशाची संपूर्ण माहिती | India Information in Marathi | भाग : 1

तमिळ साहित्य 2500 वर्षांहून अधिक काळापासून अस्तित्वात आहे. टोलकाप्पियमला त्याचे सर्वात जुने काम म्हणून श्रेय देण्यात आले आहे, तर तिरुक्कुरलचा नेमका उगम अज्ञात आहे. तमिळ साहित्याचा सुवर्णकाळ संगम काळात होता, साधारण १८०० वर्षांपूर्वी.

या काळातील उत्कृष्ट कलाकृती म्हणजे सिलाप्पतीकरम, मनिमेकलाई आणि शिवकासिंथामणी. तमिळ साहित्य त्याच्या धर्मनिरपेक्ष परंपरांसाठी ओळखले जाते, जरी त्याच्या लेखकांची धार्मिक श्रद्धा होती. थिरुक्कुरल हे तमिळ कलाकृतींमध्ये श्रेष्ठ मानले जाते.

संस्कृत साहित्य आणि तमिळ साहित्यानंतर कन्नड साहित्य हे भारतीय साहित्यातील तिसरे जुने साहित्य आहे. कन्नड साहित्यातील सर्वात जुने अहवाल पाचव्या शतकातील आहेत. अमोघवर्ष नृपतुंगा यांनी आठव्या शतकात लिहिलेले कविराजमार्ग हे कन्नडमधील पहिले उपलब्ध साहित्यिक आहे.

मध्ययुगीन काळात अवधी आणि ब्रिज सारख्या बोलींमध्ये हिंदी साहित्याची सुरुवात धार्मिक आणि तात्विक कविता म्हणून झाली. या काळातील सर्वात प्रसिद्ध व्यक्ती म्हणजे कबीर आणि तुलसीदास . आधुनिक काळात, खादी बोली अधिक ठळक झाली आणि संस्कृतमध्ये विविध प्रकारचे साहित्य निर्माण झाले.

सर्वात प्रसिद्ध बंगाली लेखक नोबेल पारितोषिक विजेते रवींद्रनाथ टागोर आहेत, ज्यांना साहित्यासाठी नोबेल पारितोषिक मिळाले आहे . गेल्या शतकात, अनेक भारतीय लेखकांनी केवळ पारंपारिक भारतीय भाषांमध्येच नव्हे तर इंग्रजीमध्येही स्वतःला वेगळे केले आहे.

साहित्यातील भारताचे एकमेव मूळ जन्मलेले नोबेल पारितोषिक विजेते बंगाली लेखक रवींद्रनाथ टागोर होते, परंतु त्रिनिदादमध्ये जन्मलेले डायस्पोरा भारतीय कादंबरीकार व्ही.एस. नायपॉल यांनीही 2001 मध्ये नोबेल जिंकले.

इतर प्रमुख लेखक जे एकतर भारतीय किंवा भारतीय वंशाचे आहेत आणि भारतीय थीमपासून खूप प्रेरणा घेतात ते म्हणजे आरके नारायण, विक्रम सेठ, सलमान रश्दी, अरुंधती रॉय, राजा राव, अमिताव घोष, विक्रम चंद्र, मुकुल केशवन, शशी थरूर, नयंतरा, अनंत . देसाई, अशोक बनकर, शशी देशपांडे, झुम्पा लाहिरी, आणि भारती मुखर्जी .

आम्ही तुमच्यासाठी पूर्ण माहिती घेऊन आलो आहोत, ते पुढीलप्रमाणे आहे तुम्हाला भारताबद्दल सर्व माहिती खाली भेटून जाईल.